سکوت سنگین

چه سکــــــوت ســـنگینی دارد غم هایت

که دیوارها هم می خوان حرف بزنند ولی نمی توانند

ولی این تویی که سکـــــوت ســـنگینی غم هایت را

به دیوار نقش میزنی وبا او حرف میزنی

هر آهی جگرسوزی که از دل میکشی

میشه یه بغض ســنگین  روی دیوار 

ولی دیوار دیگر نتوانست این بغض سنگینِ غم هایت راتحمل کند

واین بار نوبت اوست که سکـــــوتش را بشکند

وفرو ریزد از این سکــــــوت بی پایانش

و دیگر نخواهی توانست قصه هایت را به روی او نقش بزنی

چون دیوار مرد از آه جگر سوز تو...............