بزدل ...

بزدل ...

عاشق بُزدل؛
عشق‌اَش را پُشتِ لبخندش پنهان می‌کند.
این را خودم کشف کردم،
هر بار که تو را می‌دیدم؛
پشت لبخندم ، ترسم را پنهان می‌کردم،
ترسِ اینکه بگویم «عاشقم»
تو لبخندی بزنی،
و منطق را برایم تدریس کنی که:
« نه، نمی‌شود ».
و همین «منطقِ نشدن » ،دلیلی‌ست که یک عاشق لازم دارد تا بُزدل بماند .